Η τρανς κατάσκοπος της Μοσάντ αναγνωρίζει τον νεοναζί 'Konrad' μέσω του Tablet Magazine. Πράκτορες μεταμφιεσμένοι σε γερμανούς σκινχεντς σταμάτησαν και αφόπλισαν βόμβες που είχαν στόχο τους Εβραίους του Μονάχου το 1986. Tου Andrew Rosthorn
Η φωτογραφία του περιοδικού Tablet στο προηγούμενο τεύχος των γενεθλίων του που απεικόνιζε τον νεοναζί Karl-Heinz Hoffmann έχει οδηγήσει στην αναγνώρισή του από μια πρώην διπλή πράκτορα της Μοσάντ (#Mossad) ως τον άνθρωπο που της έδεσε δύο τηλεχειριζόμενες βόμβες στο σώμα της κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης επίθεσης που προετοιμαζόταν να γίνει το 1985 σε σπίτια Εβραίων στο Μόναχο (#Munich).
Η Ολίβια Φρανκ [Olivia Frank], σήμερα 63 ετών, είχε μόλις δημοσιεύσει στις 24 Μαίου στην Αγγλία την ιστορία της ζωής όταν είδε τη φωτογραφία του Tablet με τον Γερμανό εξτρεμιστή τον οποίο γνώριζε μέχρι τότε μονάχα με το ψευδώνυμό του «Konrad». Το βιβλίο της περιγράφει πως ο γεννημένος στη Βρετανία Ισραηλινός διπλωμάτης και αρχικατάσκοπος David Kimche, έχοντας αναλάβει τη διοίκηση μιας ομάδας πρακτόρων της Μοσάντ μεταμφιεσμένων ως Γερμανών σκίνχεντς, κατάφερε να αναχαιτίσει τον άνθρωπο που τώρα εκείνη αναγνωρίζει ως τον Χόφμαν και αφόπλισε τις βόμβες του μια νύχτα του 1985 σε έναν δρόμο του Μονάχου.
Ο Karl-Heinz Hoffmann φυλακίστηκε αργότερα εκείνη τη χρονιά για διοίκηση εγκληματικής οργάνωσης την οποία διηύθυνε από το κάστρο του στη Βαυαρία. Δεν κατηγορήθηκε ποτέ βέβαια για εγκλήματα σχετιζόμενα με βομβιστικές επιθέσεις. Τον Μάιο του 2019, ο Χόφμαν ανέβασε ένα βίντεο στο YouTube με μια συνέντευξη του που δήλωνε ότι συνταξιοδοτείται. Σε κάτι που ονόμασε «την τελευταία του δημόσια εμφάνιση», τον βλέπουμε να μιλάει στον Γερμανό συγγραφέα και δημοσιογράφο Andreas Förster στη μεσαιωνική έπαυλή του, στο Schloss Ermreuth, κοντά στη Νυρεμβέργη. Το βίντεο του Förster στο οποίο κάνει ερωτήσεις στον Χόφμαν την ώρα που πίνουν καφέ μέσα σε βαρώνικη τραπεζαρία, έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης σε ένα άρθρο του Sam Izzo στο Tablet Magazine, και κάπως έτσι το είδε και το πρώην μάχιμο μέλος της Μοσάντ που είχε κατασκοπεύσει τον Χόφμαν 33 χρόνια πριν.
Πλέον η Φρανκ, όντας χήρα στην Αγγλία και έχοντας μόλις εκδώσει την ιστορία της ζωής της ως διεμφυλικής πρακτόρισσας με τον τίτλο «Η Κατάσκοπος της Μοσάντ», είδε το άρθρο του Tablet και παρακολούθησε τη συνέντευξη του Χόφμαν (χρονολογημένη από τον ίδιο τον Χόφμαν τον Μάιο του 2019), στον υπολογιστή του σπιτιού της. «Πάγωσε το αίμα μου. Ο Χόφμαν στο βίντεο είναι ο άνθρωπος που γνώριζα ως Κόνραντ, ένας άνθρωπος που μπορούσε να με είχε σκοτώσει με το πάτημα ενός κουμπιού», μας δήλωσε η Φρανκ. «Το βρωμερό διαμέρισμα στο οποίο με οδήγησε ο Χόφμαν για να δοκιμάσει τη βόμβα πάνω μου και το συγκρότημα των πολυκατοικιών που μου είπε να την τοποθετήσω ήταν και τα δύο πολύ συνηθισμένα μέρη». Όλα συνέβησαν τη νύχτα και οι περιοχές αυτές μου ήταν ξένες. Ο Χόφμαν με οδήγησε εκεί με τη BMW του. Πάντοτε οδηγούσε πολύ γρήγορα. Την τελευταία φορά τα μάτια μου ήταν και δεμένα. Προσθέτει: «Νομίζω νοίκιαζε το διαμέρισμα και πάντοτε εμφανιζόταν τη νύχτα, πάντοτε προσπαθώντας να κρύψει τη γενειάδα του, πάντοτε βρισκόταν σε μια βιασύνη, πάντοτε φορούσε το ίδιο σακάκι με την ίδια γραβάτα και ένα μαντήλι για να κρύβει τη γενειάδα του. Πάντοτε πάρκαρε το αυτοκίνητό του αρκετά μακριά από όπου ζούσα εγώ, στην οδό Schellingstrasse, στην Maxvorstadt, την περιοχή του πανεπιστημίου στο Μόναχο».
***
Το 491 σελίδων βιβλίο της Ολίβια Φρανκ ‘Η Κατάσκοπος της Μοσάντ’ αφηγείται την ιστορία της για το πώς γεννήθηκε μέσα σε μια εβραϊκή οικογένεια στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και μεγάλωσε ως αγόρι αλλά εγκατέλειψε την πόλη στην εφηβεία της με ένα διαβατήριο κοριτσιού για να υπηρετήσει στις Ισραηλινές Δυνάμεις Ασφαλείας. Αφού τραυματίστηκε ως αξιωματικός του ισραηλινού στρατού, επιλέχθηκε από τον David Kimche για να εκπαιδευτεί στην ακαδημία της Μοσάντ κοντά στην πόλη Herzliya.
Το 1985 διείσδυσε ως μια τρανς άοπλη πρακτόρισσα σε μια βομβιστική ομάδα της οργάνωσης του Abu Nidal, εν μέσω μιας επιχείρησης ανατριχιαστικά παρόμοιας με αυτήν της νουβέλας της Μικρής Τυμπανίστριας (1983) #LittleDrummerGirl του Βρετανού μυθιστοριογράφου John Le Carre. Οι πιο φοβιστικές μυστικές υπηρεσίες του κόσμου της είχαν αναθέσει να αναζητήσει έναν Παλαιστίνιο δημιουργό εκρηκτικών του ANO (Ομάδα Αμπού Νιντάλ), μιας ομάδας που είχε διασπαστεί από την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (#PLO) και είχε συμμαχήσει με Γερμανούς ακροδεξιούς εξτρεμιστές, μια συμμαχία που περιγράφεται αναλυτικά στο άρθρο του Tablet.
Ο στρατιωτικός αθλητικός όμιλος του Καρλ Χάϊντζ Χόφμαν με την ονομασία ‘Wehrsportgruppe Hoffmann’ που αριθμούσε 400 μέλη, είχε απαγορευθεί τη δεκαετία του 1980 όταν η αστυνομία ανακάλυψε ένα αντι-αεροπορικό πολυβόλο, στολές, καραμπίνες, πιστόλια, λόγχες, μάσκες αερίου και μια προτομή του Χίτλερ, κρυμμένα όλα στο Schloss Ermreuth, σε μια σχολή εκπαίδευσης για αξιωματικούς των SS κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος.
Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel διέρρευσε τα σχέδια της ομάδας που βρέθηκαν μέσα στην έδρα του «αθλητικού ομίλου» να μεταφέρουν τον υπαρχηγό του Χίτλερ, Ρούντολφ Χες (#RudolfHess) από τις φυλακές του Spandau στο Βερολίνο. Ένα μέλος του αθλητικού ομίλου του Χόφμαν, ο Gundolf Köhler, τοποθέτησε μια βόμβα που σκότωσε 13 άτομα και τραυμάτισε άλλους 200 στο October Fest του Μονάχου στις 26 Σεπτεμβρίου του 1980. Ο ίδιος ο Köhler πέθανε σε αυτή την έκρηξη. Τον Ιούνιο του 1981 ο Χόφμαν συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης ενώ πήγαινε στη Δαμασκό και δικάστηκε με τη σύζυγό του Φραντσίσκα Μπίρκμαν (Franziska Birkmann) για τη δολοφονία του Shlomo Levin, προέδρου της Γερμανικής Ένωσης για την Χριστιανο-Εβραϊκή Συνεργασία, και της Friday Poeschke, της χήρας ενός αντι-ναζί ακτιβιστή, που έλαβε χώρα στο Ερλάνγκεν, κοντά στο Schloss Ermreuth. Τόσο ο Χόφμαν όσο και η Μπίρκμαν αθωώθηκαν για αυτές τις κατηγορίες.
Η Ολίβια Φρανκ εκείνη την εποχή διείσδυε σε μια ομάδα του Αμπού Νιντάλ στον Λίβανο προσποιούμενη ότι ήταν μια Αγγλίδα συμπαθούσα της PLO (Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), η μοναχική αναρχική κόρη μιας πλούσιας εβραϊκής οικογένειας στο Μάντσεστερ. Χρησιμοποιώντας την αληθινή ταυτότητα και διεύθυνση ενός επιφανούς επιχειρηματία στο Μάντσεστερ, οι αρχικατάσκοποι της Μοσάντ, που ήταν γνωστοί στους υπόλοιπους πράκτορες ως «το γραφείο», είχαν δημιουργήσει με μεγάλη λεπτομέρεια μια ψεύτικη ταυτότητα για την τρανς κατάσκοπό τους. Την έστειλαν στο Μάντσεστερ να γνωριστεί με τον εκατομμυριούχο ιδιοκτήτη μιας επιχείρησης σούπερ μάρκετ ο οποίος είχε συμφωνήσει να υποδυθεί τον πατέρα της.
Πέντε χρόνια αργότερα, η Φρανκ στάλθηκε ξανά στο Μόναχο για να συναντήσει την ομάδα. «Ήταν η ίδια ακριβώς διάσπαση στην οποία είχα ενταχθεί μετά από μια σκηνοθετημένη συνάντηση και ένα τετ-α-τετ με έναν πλούσιο Λιβανέζο στο ελληνικό νησί Κως», θυμάται. Μετά από εβδομάδες ολόκληρες που έζησε με τη βομβιστική ομάδα του Αμπού Νιντάλ κατάφερε να μεταδώσει το απελπισμένο κωδικοποιημένο ραδιοφωνικό μήνυμα «έκρηξη», λίγες μόλις ώρες πριν ο «Κόνραντ» τοποθετήσει δύο βόμβες πάνω της.
Στην «Κατάσκοπο της Μοσάντ» γράφει:
Τα μαλλιά μου έσταζαν από ιδρώτα καθώς πλησίαζα στον στόχο του Κόνραντ. Ήταν ένα κτίριο με δέκα ορόφους και καθώς κοίταζα τα φώτα στα παράθυρα, οι περισσότεροι κάτοικοι έμοιαζαν να είναι στα σπίτια τους. Είχα πάνω μου τόσο πράμα που μπορούσα να ρίξω όλο το κτίριο. Στεκόμουν απέναντι από τα διαμερίσματα, έβγαλα την πλαστική κάρτα του Κόνραντ από την τσέπη μου και περίμενα μια μαύρη Μερσεντές να περάσει.
Καθόμουν εκεί ακίνητη και αναρωτιόμουν τι να κάνω όταν ένας τύπος που δεν είχα προσέξει καν ότι ήταν εκεί, άρχισε να σφυρίζει. Σφύριζε το ρυθμό της Hatikva, τον εθνικό ύμνο του Ισραήλ. ‘Hatikva’ σημαίνει στα εβραϊκά ‘ελπίδα’. Ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε «Φαντάζομαι τον έχεις ξανακούσει αυτό το ρυθμό. Τελείωσε. Είμαι ο Shaul από το γραφείο». Η αυλαία έπεσε καθώς η βροχή έπεφτε. Ο Shaul με ικέτευσε να παραμείνω ήρεμη και να περιμένω σε ένα φωτεινό προθάλαμο, μου είπε ότι ο ίδιος ήταν μέλος μιας ομάδας Yarid της Μοσάντ και ότι ο Κόνραντ τελείωσε για μένα.
Το μαύρο βανάκι που είχα δει να με περνάει στο δρόμο εμφανίστηκε και πάλι έξω από τα διαμερίσματα και δύο άνδρες πήδηξαν έξω από αυτό με βιασύνη. Θα έπρεπε να το χω καταλάβει. Ήταν οι σκινάδες που είχαν κοζάρει το αυτοκίνητο του Κόνραντ. Ο Shaul τους έβαλε μέσα στον προθάλαμο και μου είπε να αφήσω κάτω στο πλακάκι την τσάντα ώμου με το θανατηφόρο περιεχόμενο. Σκαρφάλωσα στο βανάκι και κάθισα σε μια θέση ώστε ο Shaul να μπορεί να κάτσει πίσω μου και να αρχίσει δουλειά. Με βοήθησε να βγάλω το παλτό μου που ήταν μούσκεμα. Προσεκτικός με τα παγιδευμένα καλώδια της βόμβας πήρε τον χρόνο του για να αφαιρέσει τη δεύτερη βόμβα από την πλάτη μου. Ο πολύ επιμελής και σχολαστικός νέος μου φίλος μου είπε τελικά: «απενεργοποιήθηκε – είσαι ασφαλής». Ο Shaul με οδήγησε από το βαν στο σαλόνι μιας Μερσεντές που είχε εμφανιστεί πίσω μας στο δρόμο. Στο πίσω κάθισμα της Μερσεντές η Ολίβια Φρανκ είδε τον άνδρα που την είχε στρατολογήσει στη Μοσάντ, τον θρυλικό, γεννημένο Βρετανό αρχιπράκτορα David Kimche, γνωστός στο Ισραήλ, την Αφρική και την Ασία ως «ο άνδρας με τη βαλίτσα». «Παρακολουθούσαν τον Κόνραντ να με παρακολουθεί», γράφει η Φρανκ. «Προδόθηκε από αυτό το αφύσικο κίνημά του και τις ηλεκτρονικές του συσκευές». Μια γερμανική αντι-τρομοκρατική ομάδα, η Grenzschutzgruppe 9, είχε περικυκλώσει όλη την κλίκα του Κόνραντ. Όπως όλες οι καλές αποστολές, ήταν μυστική πέρα για πέρα. Η GSG 9, όπως είναι γνωστοί, φτιάχτηκε από τον Ulrich ‘Ricky’ Wegener και είχε εκπαιδευτεί και από τους Ισραηλινούς μετά την καταστροφή του Μακελειού του Μονάχου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972».
Η Φρανκ είπε ότι «μετά το σοκ που έπαθα να βλέπω στο Tablet την εικόνα του ανθρώπου αυτού, πολύ μεγαλύτερου, με μια γκρι γενειάδα, ξανάδα μια φωτογραφία του το 1978 με ένα μεγάλο θαμνώδες μουστάκι που πάει γύρω-γύρω από το πρόσωπο. Όταν τον πρωτογνώρισα στο Μόναχο στεκόταν εμπρός μου και με χαιρέτισε χτυπώντας τις φτέρνες του στο πάτωμα σαν στρατιώτης. Ακόμα θυμάμαι αυτό το χτύπημα. Ο τρόπος που στεκόταν ήταν πολύ σκληρός.» «Το θεώρησα αρκετά ριψοκίνδυνο να αναφέρω στο βιβλίο μου τη μεγάλη του, μακριά, μαύρη γενειάδα. Αυτό το είδος γενειάδας ήταν ασύνηθες στη Γερμανία εκείνη την εποχή και δεν ήμουν σίγουρη τι του είχε συμβεί αυτού του τύπου αφού ο Ντέϊβιντ Κίμχε, ‘ο Μωυσής μου’ στη Μοσάντ με βούτηξε και με έβγαλε από τη Γερμανία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν έμαθα ποτέ ξανά τίποτε για τον Κόνραντ. Ξέρω ότι έκανε μόνο τρεισήμισι χρόνια στη φυλακή από μια αρχική ποινή εννιάμιση χρόνων για κατηγορίες που δεν είχαν να κάνουν τίποτα με το ότι έστειλε εμένα, μια Εβραία γυναίκα, να τοποθετήσω μια βόμβα σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων όπου έμεναν Γερμανοί Εβραίοι. Ένα γερμανικό δικαστήριο τον άφησε ελεύθερο το 1989 επειδή έκριναν ότι έκανε ‘μια ειλικρινή μεταμέλεια’ για το παρελθόν του».
Το περιοδικό Tablet μετέδωσε ότι ο Χόφμαν «συνεχίζει να υπερασπίζεται την αθωότητά του, όπως και της γυναίκας του, τόσο σε σχέση με τη βόμβα στο Oktoberfest όσο και σε σχέση με τις δολοφονία του Shlomo Levin. Εκφράζει τις ιδέες του και συλλογίζεται το παρελθόν του σε δημόσιες εμφανίσεις σε όλη τη Γερμανία, σε μπλογκς και στο κανάλι του στο YouTube, το οποίο ανανεώνει αρκετά συχνά με τη βοήθεια της γυναίκας του και του καμεραμάν του, ο οποίος τραβάει τα βίντεο στο σπίτι του Χόφμαν στο Κάστρο Ermreuth, στο μέρος που κάποτε ο Χόφμαν εκπαίδευε τη νεοφασιστική παραστρατιωτική του ομάδα».
Ο Andrew Rosthorn είναι βετεράνος ρεπόρτερ-ερευνητής από τον αγγλικό Βορρά. Πηγή: https://www.tabletmag.com/jewish-arts-and-culture/287109/mossad-spy-identifies-neo-nazi-konrad