Το μπιλιαρδάδικο με το όνομα «Η Φωλιά του Χίτλερ» που με σόκαρε σε ένα ταξίδι μου στην Ινδία πριν δέκα χρόνια δεν ήταν κάτι το εκκεντρικό. Ο θαυμασμός για τον ναζισμό –συχνά αναπλαισιωμένος με γενοκτονικό μίσος για τους Μουσουλμάνους– είναι αχαλίνωτος στο ινδουιστικό εθνικιστικό στρατόπεδο, που ποτέ δεν ήταν τόσο μέινστριμ όσο σήμερα. Haaretz. Του Σρένικ Ράο (Shrenik Rao), 14-12-2017.
Ιούλιος 2008. Βρισκόμουν σε μια μεγάλη εκδρομή με ποδήλατο από το νοτιότερο άκρο της Ινδίας με κατεύθυνση στο βορειότερο κρατίδιο της. Στον δρόμο έκανα μια στάση στο Ναγκπούρ (Nagpur), από γεωγραφική άποψη το κέντρο της Ινδίας και το επίκεντρο του ινδουιστικού εθνικισμού. Εκεί είδα ένα κτίριο με ένα περίεργο όνομα: «Η Φωλιά του Χίτλερ». Ένα μπιλιαρδάδικο με τους τοίχους του διακοσμημένους με κακόγουστα ναζιστικά σύμβολα και στη βιτρίνα της μια σβάστικα σε κοινή θέα. Η σβάστικα δεν είναι ασύνηθες σύμβολο στην Ινδία. Είναι πανταχού παρόν. Αγορές, καταστήματα, σπίτια, ναοί, τετράδια, χαρτιά ιδιοκτησίας και ακόμη και ξυρισμένα κεφάλια είναι διακοσμημένα με βαμμένες κόκκινες σβάστικες, που συχνά συνοδεύονται με τις λέξεις «Σουμπ Λαμπ» (Shubh Labh) που σημαίνει «καλή τύχη». Αλλά αυτή βέβαια που έβλεπα εγώ μπροστά μου ήταν η σβάστικα του Χίτλερ – μια εκδοχή ινδουιστικής σβάστικας σε μαύρο φόντο. Αυτή η επιδεικτική προβολή ναζιστικού συμβολισμού ήταν περίεργη. Τι διάολο έκανε η «Φωλιά του Χίτλερ» στο Νάγκπουρ; Το ξέχασα σαν ήταν μια βλακεία που υπήρχε κάπου και συνέχισα να κάνω ποδήλατο.
Η ειρωνεία είναι ότι ο Χίτλερ, ο μανιακός γενοκτόνος που δολοφόνησε περισσότερους από έξι εκατομμύρια Εβραίους, που προπαγάνδισε μια ναζιστική ιδεολογία που προωθούσε το μίσος, τη φυλετική καθαρότητα των Αρίων και τη λευκή υπεροχή – συνεχίζει να βρίσκει πολλούς ακόλουθους στην Ινδία, ένα έθνος κυρίαρχα ανθρώπων με σκούρο δέρμα χρώματος. Εδώ βέβαια το είδος του φασισμού του Χίτλερ έχει πάρει μια ξεχωριστή ινδική γεύση, πιστοποιημένη με ινδουιστικό εθνικισμό και μίσος για τις άλλες εθνότητες, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές της μη-βίας (ahimsa) που βάδισε χέρι-χέρι με τον αγώνα της Ινδίας για την ελευθερία της. Ένα πρόσφατο ψάξιμο στο Facebook για το θέμα απέδωσε μια ανατριχίλα. «Χάρι Ομ Χάιλ Χίτλερ», έλεγε κάποιος σε μια ανάρτησή του δίπλα σε μια εικόνα του νεαρού Χίτλερ, συνοδευόμενη από έναν παιάνα στις αξίες των Αρίων. Η εικόνα εξωφύλλου του προφίλ του έλεγε «Ζήτω οι Άριοι, Ζήτω η Γη των Αρίων» (Aum, Hail Aryan, Hail Aryavart). Το όνομα του χρήστη, στα γερμανικά, ήταν «Σύντροφος Τζίτ» (Kemradschaft Jeet). Στον τοίχο του βρίσκονταν κάθε είδους ναζιστικών συμβόλων με εικόνες του Χίτλερ και γραφικά του Βίσνου (Vishnu), ενός θεού των Ινδουιστών γνωστού για διάφορες μετενσαρκώσεις. «Άντολφ Χίτλερ, το απόλυτο άβαταρ», έλεγε μια άλλη εικόνα. «Ο Θεός της Σβάστικα της Ινδίας», έλεγε ένας άλλος. Οι αναρτήσεις τους αντανακλούσαν μια συχνά επαναλαμβανόμενη θεωρία στα νεοναζιστικά φόρουμ του διαδικτύου, ότι ο Χίτλερ ήταν μια μετενσάρκωση του Βίσνου. Μια άθλια αντισημιτική δυσφήμιση τη συνόδευε: «Σήμερα η Γερμανία είναι ένα Κουνέλι στο καταφύγιο ζώων της Εβραϊκής Οικονομίας», «Με τη βιομηχανία ταινιών του Χόλιγουντ και την πλειοψηφία των αμερικάνικων τηλεοπτικών δικτύων, εφημερίδων και εκδοτικών οίκων σε εβραϊκά χέρια, εδώ και 70 χρόνια, η δαιμονοποίηση του Αδόλφου Χίτλερ είναι σχεδόν αδίστακτη.»
Και οι φίλοι του εν χορώ: «Ζήτω ο Σρι Ραμ, Ζήτω ο Χίτλερ» (Jai Shree Ram, Heil Hitler), «Ναζί οι Σπουδαίοι», «ο Χίτλερ υποστήριζε τον ινδικό εθνικισμό». Πολλοί αναρτούσαν και το βίντεο του YouTube με πάνω από 100.000 κλικ και με τίτλο «Άντολφ Χίτλερ, η Σπουδαιότερη Ιστορία που έχει ειπωθεί ποτέ», συνοδευόμενο από τον χαιρετισμό «Νίκη στην Ινδία!» (Jai Hind), ένα σύνθημα από την εποχή της ανεξαρτησίας της χώρας.
Αυτές οι αναρτήσεις είναι ένα σάπιο μείγμα αντισημιτικού ρατσισμού, μισογυνισμού και ακραίου ινδουιστικού εθνικισμού. Φέρνοντας στο νου τον ευρύτατα διαδεδομένο μύθο της Άριας φυλετικής υπεροχής (προσαρμοσμένης να αναφέρεται στους «Άριους» Ινδούς) και τη ναζιστική προπαγάνδα «του καθαγιασμού του τρόμου», ενσωματωμένου στον κώδικα των Ξατρίγια (Kshatriya) και της Μπαγκαβάντ-Γκίτα (Bhagavad-Gita)», αυτές οι αναρτήσεις αντανακλούν την πίστη ότι ο Χίτλερ γεννήθηκε για να φέρει ένα τέλος στην «Κάλι Γιούγκα», τη σκοτεινή εποχή της ινδουιστικής μυθολογίας.
Όπως λέει μια ανάρτηση: «Αν πάμε στα βορειοανατολικά (της Ινδίας) θα βρούμε ανάμεικτες φυλές Μογγολοειδών και πολλές άλλες περιπτώσεις όπου η αγνή γραμμή αίματος των Αρίων έχει χαθεί.» Σκάβοντας μέσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκαλύπτεται ότι υπάρχει μια μεγάλη και αναπτυσσόμενη κοινότητα Ινδών Ινδουιστών Ναζί οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους ψηφιακά με τους νεο-ναζί ομολόγους τους σε όλο τον κόσμο.
Άλλα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και διαδικτυακές πλατφόρμες έχουν επίσης το μερίδιο τους σε αυτόν τον παράδοξο, ωστόσο φανατισμένο, θαυμασμό για τον Χίτλερ, αναπλαισιωμένο στα του ινδουιστικού εθνικισμού. «Ο Χίτλερ ήταν σπουδαίος», έγραφε ο χρήστης «Ινδουιστής Χίτλερ»στο Rediff.com, μια δημοφιλή πύλη του διαδικτύου. «Κι εγώ αγαπώ τον Χίτλερ και είμαι από τους μεγαλύτερους οπαδούς του! Ζήτω ο Χίτλερ!» έλεγε ένα σχόλιο σε ένα κανάλι του YouTube που ανήκει στο NewX, ένα 24ωρο αγγλόφωνο τηλεοπτικό κανάλι ειδήσεων στην Ινδία. Βρήκα επίσης ομάδες του WhatsApp, με έδρα την Ινδία, που συζητούσαν για τις «θετικές συνεισφορές» του Χίτλερ. Τον απεικόνιζαν ως τον μεγάλο ηγέτη της Γερμανίας, «έναν πατριώτη εθνικιστή» ο οποίος «τιμώρησε τους προδότες».
Αυτή η περίεργη λατρεία για τον Χίτλερ έχει πάει ήδη και πέρα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και έχει ενταχθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα. Τα σχολεία σε όλη την Ινδία, συνειδητά ή ασυνείδητα, προπαγάνδιζαν τα «επιτεύγματα» του Χίτλερ.
Το 2004, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρεντρά Μόντι (Narendra Modi) ήταν ο επικεφαλής υπουργός του Γκουτζαράτ (Gujarat), τα σχολικά βιβλία που εκδίδονταν από το κρατικό συμβούλιο του Γκουτζαράτ έφτιαχναν για τον Χίτλερ το πορτρέτο του ήρωα και δόξαζαν τον φασισμό. Το εγχειρίδιο των κοινωνικών επιστημών για τη δέκατη τάξη του σχολείου είχε κεφάλαια όπως «Χίτλερ, ο Ισχυρός Άνδρας» και «Εσωτερικά Επιτεύγματα του Ναζισμού». Στην ενότητα του βιβλίου για την «Ιδεολογία του Ναζισμού» διαβάζουμε: «Ο Χίτλερ έδωσε αξιοπρέπεια και πρεστίζ στη γερμανική κυβέρνηση. Υιοθέτησε μια πολιτική αντίθεσης στον εβραϊκό λαό και υποστήριξε την ανωτερότητα της γερμανικής φυλής.» Τα εγχειρίδια κοινωνικών επιστημών της δέκατης τάξης του σχολείου που εκδόθηκαν από το κρατίδιο του Ταμίλ Νάντου (Tamil Nadu) το 2011 (με τις πολλαπλές τους αναθεωρημένες εκδοχές έως το 2017) περιλαμβάνουν κεφάλαια που υμνούν τον Χίτλερ, εκθειάζουν την «εμπνευσμένη ηγεσία» του, τα «κατορθώματά» του και το πως οι Ναζί «δόξασαν το γερμανικό κράτος» και με σκοπό «να διατηρήσουν τη γερμανική φυλή με νορδικά στοιχεία, [ο Χίτλερ] διέταξε να διωχθούν οι Εβραίοι.» Το 20212, όταν οι μαθητές της δέκατης τάξης έκαναν μαθήματα γαλλικών σε ένα ιδιωτικό σχολείο στο Μουμπάι και τους ζητήθηκε να ολοκληρώσουν την πρόταση που ξεκινάει με τις λέξεις «Εγώ θαυμάζω…» («J’admire…»), βάζοντας ένα όνομα μιας ιστορικής φιγούρας που θαυμάζουν περισσότερο από άλλες, οι 9 στους 25 μαθητές διάλεξαν τον Χίτλερ. Οι μαθητές στη νότια ινδική πόλη του Μαντουράϊ (Madurai) δικαιολόγησαν τον θαυμασμό τους για τον Χίτλερ, χωρίς να γνωρίζουν καν ότι ήταν ο ηγέτης της Γερμανίας.
Το «Ο Αγών μου» έχει γίνει επίσης εξαιρετικά μέινστριμ, ένα βιβλίο που, σύμφωνα με τη διοίκηση της στρατηγικής βιβλίου της Ινδίας για τους φοιτητές που σπουδάζουν διοίκηση επιχειρήσεων, όλοι πρέπει να διαβάσουν. Οι καθηγητές που διδάσκουν «επιχειρηματική στρατηγική», κάνουν διάλεξη για το πως ένας κοντός φυλακισμένος άνδρας με κατάθλιψη έθεσε στόχο του να κατακτήσει τον κόσμο και έχτισε μια στρατηγική για να τον πετύχει.
Αυτή η διαβόητη πολεμική παραμένει χρυσωρυχείο για τους εκδότες. Οι αγγλόγλωσσες εκδόσεις του «Αγώνα» του Χίτλερ εκδίδονται από μια σειρά ευυπόληπτων ινδικών εκδόσεων, όπως οι Jaico, Printline, Indialog, Maple Press, Mastermind, Prakash, Om Books, Rohan, Adarsh, Ajay, Embassy, Lexicon και Wilco. Γεμίζουν ράφια στα αεροδρόμια, τα βιβλιοπωλεία και τις διαδικτυακές αγορές, ενώ φτηνές πειρατικές εκδόσεις γεμίζουν τους πάγκους βιβλίων των πεζοδρομίων στις μεγάλες πόλεις. Η Κροσγουορντ (Crossword), η ινδική αλυσίδα βιβλίων λιανεμπορίου, έχει πουλήσει 25.000 αντίτυπα σε τρία χρόνια. Η Τζάϊκο (Jaico) από μόνη της πούλησε 100.000 αντίτυπα σε επτά χρόνια. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί επίσης σε πολλές ινδικές γλώσσες – τα Γκουτζαράτι (Gujarati), τα Χίντι (Hindi), τα Μαλαγιαλάμ (Malayalam), τα Μπενγκάλι (Bengali) και τα Ταμίλ (Tamil) – και αυτές οι εκδόσεις έχουν πουληθεί σε ολόκληρη την Ινδία.
Είναι σίγουρα ανησυχητικό ότι οι νέοι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι κουλ να θαυμάζουν έναν δολοφονικό μανιακό. Είναι αυτό αποτέλεσμα της αφέλειας της νεολαίας ή μιας συνεχούς εκστρατείας πολιτικού πατροναρίσματος της από τους Ινδουιστές εθνικιστές;
Σε καθημερινές συζητήσεις με έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό σπουδαγμένων και πολυταξιδεμένων Ινδών δείχνουν σεβασμό και υιοθετούν έναν σχεδόν φανατικό θαυμασμό για τον Χίτλερ. «Αυτή η χώρα χρειάζεται έναν δικτάτορα σαν τον Χίτλερ» είναι μια συνήθης επωδός που έχω ακούσει από Ινδούς που έχουν πάρει πτυχία με βαθμούς από κάποια από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Σε μια έρευνα των Times της Ινδίας το 2002 βρέθηκε ότι το 17% των ερωτώμενων βλέπουν τον Χίτλερ θετικά σαν «το είδος του ηγέτη που θα έπρεπε να έχει η Ινδία». Δεν προκαλεί έκπληξη έτσι ότι παγωτά, μπιλιαρδάδικα, εστιατόρια, καταστήματα ρούχων και επίπλων για το σπίτι, ταινίες και τηλεοπτικά σόου έχουν όλα τους διαλέξει να χρησιμοποιήσουν τις λέξεις «Χίτλερ» ή «Ναζί» στα ονόματά τους.
Αρκετοί Ινδοί πολιτικοί έχουν χτίσει αξιοθαύμαστες καριέρες παραπέμποντας στην ιδεολογία του Χίτλερ και ομολογώντας δημοσίως τον θαυμασμό τους για αυτόν. «Είναι ένας Χίτλερ που χρειάζεται σήμερα η Ινδία», είπε ο Μπαλ Θάκερεϊ (Bal Thackeray), ηγέτης των Ινδουιστών εξτρεμιστών της Σιβ Σενά το 1967. Γνωστός για την ιδιαίτερη μισαλλοδοξία του, την ξενοφοβία και τη διάδοση μίσους, η φασιστική του ιδεολογία είναι σοκαριστικά παρόμοια, αν όχι μια ακριβής αντιγραφή, με τη γενοκτονική ιδεολογία των Ναζί. Ο ίδιος έχει ένα ιστορικό υποκίνησης εντάσεων μεταξύ των κοινοτήτων του Μουμπάϊ, ωθώντας τους Ινδουιστές να δημιουργήσουν ομάδες αυτοκτονίας για να σκοτώνουν μουσουλμάνους. Αλλά δεν του αρκούν στρατηγικές των πράξεων βίας. Έχει δημιουργήσει και ένα διακριτό τμήμα ινδουιστικού φασισμού που αναζητά με ρητό τρόπο έμπνευση από τη ναζιστική γενοκτονία. «Δεν υπάρχει κάτι κακό», είπε σε μια ανατριαχιαστική συνέντευξη του το 1993 με το περιοδικό Time, «αν συμπεριφερθούμε στους μουσουλμάνους όπως έγινε με τους Εβραίους στη ναζιστική Γερμανία». Παραθέτοντας τη διαβόητη πολεμική του Χίτλερ προσπάθησε να εφαρμόσει τη φασιστική ιδεολογία στο ινδικό πλαίσιο. «Αν πάρετε το ‘Ο Αγών μου’ και βγάλετε τη λέξη ‘Εβραίος’ και βάλετε τη λέξη ‘Μουσουλμάνος’, αυτό είναι στο οποίο πιστεύω», είπε. Ο ανιψιός του και πολιτικός διάδοχός του, Ρατζ Θάκερεϊ (Raj Thackeray), έλαβε τη σκυτάλη. Μιλώντας σε δημοσιογράφους το 2009 έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Όταν συζητάμε για οργανωτικές ικανότητες, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να εναντιωθούν στον Χίτλερ… υπάρχουν μερικά πράγματα σχετικά με τον Χίτλερ που ο κάθε ηγέτης θα ζήλευε.»
Το Ναγκπούρ, όπου είδα τη «Φωλιά του Χίτλερ», το μπιλιαρδάδικο, έχει μια μοναδική σύνδεση με τον Ναζί ηγέτη. Εδώ είναι ένας σπουδαίος ήρωας για τους ηγέτες της Ραστρίγια Σουέϊμσεβάκ Σανγκ (ΡΣΣ), της ακροδεξιάς ινδουιστικής οργάνωσης που έχει το αρχηγείο της στην πόλη. Είναι η ομάδα από την οποία αναδύθηκαν τόσο ο σημερινός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι όσο και ο Ναθούραμ Γκόντσε (Nathuram Godse), ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον Μαχάτμα Γκάντι.
Ο Β.Ντ. Σαβαρκάρ (V.D. Savarkar), ένας ακραίος ινδουιστικής εθνικιστής και πρώιμος μέντορας της ΡΣΣ είχε έναν μεγάλο θαυμασμό για το ναζισμό του Χίτλερ και υποστήριξε τα αντι-εβραϊκά πογκρόμ του Χίτλερ. «Δεν υπάρχει λόγος να υποθέτουμε ότι ο Χίτλερ είναι κάποιο είδος ανθρώπινου τέρατος επειδή είναι Ναζί», είπε απευθυνόμενος σε μια ινδουιστική συγκέντρωση το 1940, προσθέτοντας ότι «ο ναζισμός αποδείχθηκε αναντίρρητα ο σωτήρας της Γερμανίας». Με στόχο να διώξει τους μουσουλμάνους από την Ινδία, έγραψε: «Αν εμείς οι Ινδουιστές δυναμώσουμε στην Ινδία, με τον καιρό αυτοί οι μουσουλμάνοι φίλοι θα χρειαστεί να παίξουν τον ρόλο των Γερμανο-Εβραίων».
Αυτός ο φανατικός θαυμασμός για τον Χίτλερ και τη γενοκτονική του ατζέντα δεν είναι κάποια παρέκκλιση. Ήταν και ακόμα είναι ενδημικός μεταξύ των ηγετών της ΡΣΣ. Ο ΜΣ Γκοβαλκάρ, άλλος ένας ηγέτης της ΡΣΣ, επίσης γνωστός ως «ο Γκουρού του Μίσους» εξιδανίκευε τον πολιτισμικό εθνικισμό των Ναζί του Χίτλερ και ήθελε να δημιουργήσει ένα ινδουιστικό έθνος υιοθετώντας το ολοκληρωτικό και φασιστικό μοτίβο του Χίτλερ. Στο βιβλίο του το 1939 «Η εθνική μας ανεξαρτησία», έγραψε:
«Η γερμανική φυλή συζητιέται σήμερα από όλους. Για να κρατήσει την αγνότητα της φυλής και της κουλτούρας της, η Γερμανία προκάλεσε σοκ στον κόσμο εκδιώκοντας από τη χώρα τις Σημιτικές Φυλές – τους Εβραίους… ένα καλό μάθημα για εμάς στο Ινδουστάν (στμ: το βόρειο μέρος της Ινδίας) από το οποίο μπορούμε να μάθουμε και να βγούμε κερδισμένοι».
Δεν πρόκειται για μια απρόσεκτη και απερίσκεπτη παράθεση, αλλά μάλλον για μια προσεκτικά σχεδιασμένη πολιτική κίνηση.
Απαγορευμένη τρεις φορές διά του νόμου και χαρακτηρισμένη ως τρομοκρατική οργάνωση, η ΡΣΣ έχει πια ανακαταλάβει το επίκεντρο της πολιτικής σκηνής της χώρας με την πρωθυπουργία του Μόντι. Με τις ομάδες της σε περισσότερα από 50.000 χωριά, η υποστήριξη για μια βίαιη, φασιστική ιδεολογία αυξάνει συνεχώς.
Ένα περίεργο νέο ρεύμα ινδουιστικού ναζισμού, ειδικά μεταξύ των νέων, ακολουθεί από πίσω. Είναι απειλητικό αν μη τι άλλο. Οι ηγέτες του κοκορεύονται ότι σκοτώνουν τις μειονότητες της Ινδίας και αποκεφαλίζουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, ενώ προωθούν επιθετικό ινδουιστικό εθνικισμό με στενά θρησκευτικούς και εθνοτικούς όρους.
Ένα όλο και μεγαλύτερο μίσος για τις μειονότητες της Ινδίας δηλώνεται με ρατσιστικά σχόλια που περνάνε απαρατήρητα με μια ανεμελιά. Δεν είναι σπάνιο να ακούσει κανείς φράσεις όπως «Αυτοί οι αιμοβόροι Εβραίοι/Ρότσιλντ/Σόρος ελέγχουν τον κόσμο/την παγκόσμια οικονομία/ όλο το Χόλιγουντ». Ο αριθμός των Εβραίων στην Ινδία είναι πολύ μικρός. Ωστόσο υπάρχει αντισημιτισμός, παρά την πεποίθηση που υπάρχει εδώ και καιρό για το αντίθετο. «Αυτοί οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι αξίζουν να κρεμαστούν – ενδιαφέρονται μόνο για προσηλυτισμούς», είναι άλλο ένα συχνό σχόλιο που λέγεται. Μόνο το 2,4% του πληθυσμού της Ινδίας είναι χριστιανικό. Ωστόσο δέχονται συνεχώς επιθέσεις. Όταν δε έρχεται η κουβέντα στους Μοσουλμάνους της Ινδίας, οι προσβολές πολλαπλασιάζονται εκθετικά.
Πως μπορούν τόσο πολλοί Ινδουιστές Ινδοί να είναι πεπεισμένοι ότι υφίστανται μεταχείριση πολιτών δεύτερης κατηγορίας σε μια χώρα όπου αριθμούν το 82% του πληθυσμού; Όπως έγραψε το 2003 ο Κούσβανθ Σινγκ (Khushwanth Singh): «Ο οδοστρωτήρας του ινδουιστικού φονταμενταλισμού έχει αναδυθεί από το ναό της μη-ανεκτικότητας και επελαύνει… Η φασιστική ατζέντα των Ινδουιστών φανατικών δεν έχει εφάμιλλό της στη σύγχρονη ιστορία.» Η ιδέα της Ινδίας είναι βασισμένη στα θεμέλια της κοινοτικής αρμονίας, του αμοιβαίου σεβασμού και των κοσμικών αξιών. Τώρα πρέπει εμείς να εξασφαλίσουμε ότι ινδικά πολιτικά μας κόμματα και οι εκλογικές μας περιφέρειες δεν θα υφαρπάξουν τον Ινδουισμό, μια ειρηνική θρησκεία, μετατρέποντάς τον σε έναν αναθεωρημένο ναζισμό που υποστηρίζει τις ίδιες γεγοκτονικές προθέσεις με τον Χίτλερ, αλλά αυτή τη φορά κατευθύνοντάς τες εναντίον των κοινοτήτων των μειονοτήτων μας. Ο Σρένικ Ράο είναι υπότροφος του Ινστιτούτου Reuters για τις Σπουδές στη Δημοσιογραφία, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μέλος του London School of Economics (LSE), σκηνοθέτης και ψηφιακός επιχειρηματίας. Ο Ράο αναβίωσε την Madras Courier, μια εφημερίδα 232 χρονών, ως ψηφιακή έκδοση, στην οποία εργάζεται ως αρχισυντάκτης. Twitter: @ShrenikRaο . Αυτό το άρθρο εκδόθηκε και στην Madras Courier. Πηγή: https://www.haaretz.com/opinion/hitlers-hindus-indias-nazi-loving-nationalists-on-the-rise-1.5628532
Comments